Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.
келсап — зат. Келіге салынған нәрсені түйгіштеп уататын аспап, келінің сабы, түйгіші … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
түйгіш — (Сем.: Көкп., Ақс.; Рес., Омбы) келі, келсап. Т ү й г і ш п е н салмақтап тұрып түю керек (Сем., Көкп.). Т ү й г і ш к е л і м е н кішкентай кезімде тарыны көп түйетінбіз (Рес., Омбы) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
тақта — келі. Түбі жайпақ, тегіс болып келген келі. Ағаш келінің екі түрі болады: т а қ т а к е л і, шұңғыл келі. Т а қ т а к е л і н і ң түбі тегістеу келеді де, келсап дәл тиіп, дәнді майдалауға, ұнтақтауға қолайлы болады (ҚСЭ, 5, 350). Тақта кілем.… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
кіндік — 1 (Ақт., Тем.) есіктің тұтқасы. Ол есіктің к і н д і г і н е н ұстап тартып қалды (Ақт., Тем.) 2 (Орал: Казт., Орда, Жән.) келсап. Кішкене тары түйейін деп едім, келіңіздің к і н д і г і н бере тұрыңызшы, өзіміздікін таба алмадым (Орал, Казт.) 3… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
